Xebra

Wstęp: Opisywany dziś emulator z czystym sumieniem określić można mianem zagadkowego i dość problematycznego programu. Choć aktualizowany dość często to zarówno na stronie domowej jak i w pliku archiwum nie ma informacji o jego możliwościach, zmianach w kolejnych odsłonach i co gorsze sposobie jego obsługi. Dlatego też postanowiłem poświęcić trochę czasu na rozgryzienie aplikacji i w efekcie końcowym macie przed oczami [między innymi] opis emulatora Xebra.

Główne okno emulatora
Rys. Główne okno emulatora.

Wymagania: Co prawda nie znalazłem informacji o minimalnych wymaganiach sprzętowych emulatora, aczkolwiek ze swych doświadczeń jestem w stanie jednoznacznie stwierdzić, iż te nie należą do najmniejszych. Może być to wynikiem analitycznego podejścia do problemu emulacji oraz słabej optymalizacji kodu, choć z powodu małej ilości informacji i bariery językowej każde wytłumaczenie będzie dobre. Tak czy siak, barierkę sprzętową ustawiłbym na następującej wysokości: Wymagania minimalne:

  • Pentium III 700MHz
  • 256MB RAM
  • GeForce 2

Zalecane:

  • co najmniej Pentium IV 1500MHz
  • 512MB RAM
  • GeForce 3

Instalacja:… jest wręcz banalna i ogranicza się do ściągnięcia programu i rozpakowania pliku wykonywalnego (XEBRA.EXE) do dowolnego katalogu (np. C:\Xebra\) na dysku twardym.

Czynności wstępne: Do prawidłowego działania emulatora niezbędny jest OSROM, który trzeba własnoręcznie utworzyć z obrazu BIOSu konsoli PlayStation. W tym celu należy:

  • zaopatrzyć się w BIOS konsoli np. SCPH-7502
  • uruchomić emulator Xebra
  • Z menu wybrać {File > Open > OS ROM Image}
  • wybrać plik BIOSu
  • a następnie w menu {Run > Run2 (Compile)}

Dzięki czemu naszym oczom ukaże się znany wszystkim BIOS konsoli, a plik OSROM zostanie nadpisany niezbędnymi do pracy emulatora danymi.

Konfiguracja: emulatora podobnie jak instalacja jest niezwykle łatwa, gdyż ze względu na prostotę emulatora ogranicza się do ustalenia wielkości okna {View > Width/Height} oraz skonfigurowania sterowania {View > Controler}. Tak więc, wybieramy interesującą nas wielkość obraz z menu, bądź dostosowujemy ją do własnych potrzeb przez zwyczajne skalowanie okna, po czym przypisujemy poszczególne klawisze jak pokazano na poniższym screenie.

Konfiguracja sterowania.
Rys. Konfiguracja sterowania.

Opis funkcji emulatora: Kolejnym punktem artykułu jest opis poszczególnych opcji emulatora dostępnych z poziomu menu nawigacyjnego, a są to:

1. Zakładka {File > Open} z następującymi poleceniami:

  • CDROM via SPTI – uruchamia grę z napędu CD, poprzez wybranie pliku wykonywalnego (SYSTEM.CNF) lub identyfikacyjnego (np. SCES_008.67).
  • CDROM Image – uruchamia grę z obrazu płyty przechowywanego na dysku twardym. Przy czym do uruchomienia gry z okna należy wybrać główny obraz płyty (*.bin, *.img, *.iso, itd.) a nie pliki pomocnicze / dodatkowe (*.cue, *.ccd, *.sub, etc.).
  • OSROM Image – ładuje i uruchamia BIOS konsoli. Opcja odpowiedzialna także ża utworzenie pliku OSROM, wymaganego do poprawnej pracy emulatora.
  • Memory Card 1 Image – ładuje memorkę z wybranego pliku do slotu nr 1. Opcja imituje włożenie memorycarda do pierwszego portu pamięci.
  • Memory Card 2 Image – ładuje memorkę z wybranego pliku do slotu nr 2. Opcja imituje włożenie memorycarda do drugiego portu pamięci.
  • Running Imane – ładuje tzw. SaveState czyli szybki zapisu stanu gry, wykonywany z poziomu emulatora.

2. Zakładka {File > Save} z następującymi poleceniami:

  • Main Memory Image – tworzy plik ze zrzutem pamięci [prawdopodobnie wykorzystywanym później przy debuggowaniu, wykrywaniu i naprawianiu błędów]
  • Memory Card 1 Image – zapisuje memorykard z pierwszego slotu do wskazanego pliku na dysku twardym.
  • Memory Card 2 Image – zapisuje memorykard z pierwszego slotu do wskazanego pliku na dysku twardym.
  • Running Imane – tworzy tzw. SaveState, inaczej mówiąc tworzy plik z szybkim zapisem stanu gry bezpośrednio z poziomu emulatora.

3. Zakładka {File > Exit} – kończy pracę emulatora.

4. Zakładka Run z następującymi poleceniami:

  • Run1 (Interprete) – rozpoczyna / wznawia proces emulacji w trybie interpretatora. Najwolniejsza metoda emulacji konsoli.
  • Run2 (Compile) – rozpoczyna/wznawia proces emulacji w trybie rekompilatora. Metoda emulacji znacznie szybsza od trybu interpretatora.
  • Run3 (Compile2) – rozpoczyna/wznawia proces emulacji w trybie rekompilatora z restem wyświetlane grafiki (aczkolwiek proces emulacji jest kontynuowany). Metoda nieznacznie szybsza od powyższej (Compile).
  • Pause – wstrzymuje proces emulacji.
  • Reset – resetuje (uruchamia od poczatku) proces emulacji. Odpowiednik przycisku Reset w konsoli.
  • Open Shell – opcja imituje operacje otwarcia klapki konsoli. Przydatne w przypadku gier wielopłytowych, gdy należy zmienić nośnik w czasie rozgrywki (bez resetowania).
  • Close Shell – opcja imituje operacje zamknięcia klapki konsoli.

5. Zakładka View z następującymi poleceniami:

  • Video Output – wyświetla menu z ustawieniami wideo odpowiedzialne za rozciąganie (stretch), buforowanie (frame buffer), cykle rysowani / wyświetlania (drawing / display cycles) obrazu oraz synchronizacje pionową ww. cykli (v-sync.). Dla najlepszego efektu i najszybszej pracy emulatora polecam poeksperymentować poszczególnymi opcjami, aczkolwiek osobiście najlepsze wyniki otrzymałem przy następujących ustawieniach >
Rys. Konfiguracja wideo.
  • Sound Output – jak podejrzewam w przyszłości pojawią się tutaj ustawienia odpowiedzialne za generowany w czasie emulacji dźwięk. Na razie jest pusto.
  • CD-Rom Drive – ustawienia związane z obsługa napędu CD/DVD. W chwili obecnej bardziej o charakterze informacyjnym aniżeli umożliwiające zabawę opcjami. Można rzucić okiem, ale jakakolwiek ingerencja jest zbędna.
  • Log Output – opcja umożliwia zrzucenie statusu poszczególnych składowych programu odpowiedzialnych za emulację CPU / GPU / SPU / CD / Mem / DMA etc. do logu.
  • Width / Height – umożliwia skalowanie wielkości (szerokości / wysokości) okna do zdefiniowanych wartości np. W: 640 H:480 px

6. Zakładka Help z następującymi poleceniami:

  • Help – wyświetla krótki, całkowicie nieczytelny plik tekstowy z jak mniemam pomocą.
  • About – wyświetla informacje o programie.

Odpalamy: A teraz słów kilka jak uruchamiać (nie tylko) gry na emulatorze. Ze względu na dostępne opcje procedure odpalania możemy podzielić na trzy przypadki:

  1. Uruchamianiae BIOSu
  2. Uruchamianie gier z napędu CD/DVD
  3. Uruchamianie gier z obrazu ISO

Kompatybilność: Jeżeli wykonałeś wszystkie czynności tak jak opisano powyżej, a emulator zamiast uruchomić grę przeszedł do BIOSu to prawdopodobnie gra nie jest obsługiwana przez Xebrę. Natomiast krótką lista tytułów, które sprawdziłem podczas pisanie tego tekstu znajdziecie w TYM temacie.

Na tym zakończę swe wywody, mając cichą nadzieję, iż dzięki informacjom zawartym w tym artykule liczba nieprzychylnych i tendencyjnych (jak to zmusić do działania?) komentarzy w niusach poświęconych Xebrze drastycznie się zmniejszy ;]